Crazy Train People!

Την προσοχή σας μπορώ να έχω παρακαλώ, δεν ζητιανεύω, δεν κάνω επαιτεία, έχω ---> (προσθέστε λόγο εδώ) γι'αυτό πουλάω αυτά τα στυλό 50λεπτά τα δύο... Ας το παραδεχτούμε, ακόμα και οι πιο μαρουλόκαρδοι έχουν αστειευτεί με αυτό ακριβώς το λογύδριο, το οποίο δεν αλλάζει ποτέ και σε κάνει να σκέφτεσαι πως εκείνη η παλιά ταινία που ο Στάθης Ψάλτης είχε σχολή ζητιάνων και είχε γίνει πάμπλουτος ζητιανεύωντας, απέχει μίλια και μίλια μακριά από τη σφαίρα της φαντασίας και υπάρχει πραγματικά γύρω μας! Μάντεψε τι κάνω... τα βράδια, λεγόταν η ταινία παρεμπιπτόντως, αλλά αν κρίνω από αυτά που βλέπω τα πρωινά δεν θέλω καν να μαντέψω. "Άει στον απήγανο" φώναξε η γιαγιά που έχασε το τρένο και ο παππούς που με έσπρωξε με attitude "κάνε στην άκρη να περάσω, απόψε θα σε ξεπεράσω" και αυτός έχασε το τρένο, σφύριξε όπως σφυράν στα γίδια και τρέχοντας μαζί με το κινούμενο μετρό, χτυπούσε την πόρτα και απαιτούσε να του ανοίξουν! Εκεί που ατενίζεις λοιπόν μπαίνουν στο θέμα μας τα αθλητικά! Ένα γλυμμένο μαλλί κολλημένο πίσω, άσπρο φανελάκι περασμένο μέσα απο ενα κόκκινο σορτσάκι-μαγιό και κάλτσες αθλητικές ως το γόνατο.... Που πας κασόμπρα μου; Και σε ένα θέμα πιο κοσμικό είδα μπροστά μου τον Σαγονορίχτη! (ξέρετε, αυτόν που σε κάνει να μοιάζεις με άνω κάτω τελεία + κεφαλαίο όμικρον :O ) Πράσινο παντελόνι, κίτρινο σακάκι, ρόζ πουκάμισο και φυσικά καφέ cowboy μπότες... fashion victim? "Πουτάνα! Ο Μάκης ο Πουνέντης είναι δικός μου", μια φεγγαροπαρμένη 45αρα φώναζε στην πουτά.... γκχμ γκχμ κοπελίτσα που καθόταν δίπλα της! Μετά γυρνούσε σε εμάς το υπόλοιπο κοινό του τρένου και μας ενημέρωνε πως η κοπέλα είναι πουτάνα και πως το κελεπούρι ο Πουνέντης είναι δικός της... shock! Γιαγιάδες που απλώνουν το χέρι για να σταματήσει το τρένο και απαιτούν να κάτσουν πρώτες στη θέση... "Αφού ΕΓΩ σταμάτησα το τρένο" και νάσου πάλι ο Σαγονορίχτης. (όχι, όχι ο κυριούλης, αυτός έμεινε στο τράμ) Σίγουρα ο παράγοντας του στριμώγματος σε κάνει μερικές φορές να αγκαλιάζεις τον παραλογισμό, στην κυριολεξία! Δεν έχει σημασία όμως αν αγκαλιάζεις τον fashion victim ή αν είσαι ακριβώς κάτω από την μασχάλη του κασόμπρα, ίσως να μην έχει σημασία ακόμα και όταν πάνε να σου κλέψουν το πορτοφόλι... Γιατί; Γιατί λένε πως η διαδρομή είναι που μετράει.... Δεν ξέρω ποιοι ακριβώς ή τι βίτσια έχουν αλλά αφού το λένε έτσι θα είναι.

Till the next time... Stay tuned!